Kriza energjetike e BE-së: A është një projekt? Dhe a mund të ketë në një axhendë shumë më të vjetër globale?

Më 27 nëntor 2018, në mjegullën e një fundjave tjetër të shënuar nga një revoltë e Zhilets Jaunes , të njohur si “Jelekët e Verdhë”, të cilët po protestonin kundër rritjes së padurueshme të çmimeve të karburantit dhe taksave të ndryshme “të gjelbërta”, presidenti aktual i Francës Emmanuel Macron, deklaroi gjatë prezantimit të takimit shumëvjeçar të politikës energjetike se 14 reaktorë bërthamorë, secili  prodhon rreth 900 megavat, do të mbyllet deri në vitin 2035, duke përfshirë gjashtë reaktorë deri në vitin 2030. Presidenti francez shfrytëzoi këtë rast për të shpallur mbylljen e Centrali bërthamor Fessenheim, i vendosur pranë kufirit franko-gjerman, në verën e vitit 2020. Ndryshe nga synimi fillestar i ligjit për vitin 2025, ai konfirmoi se kontributi bërthamor do të shkurtohej në 50% të prodhimit të energjisë elektrike deri në vitin 2035.

Atëherë mbetet pyetja: pse Franca do të bënte të njëjtin gabim si Gjermania duke mbyllur flotën e saj bërthamore dhe a mund të mbijetojë ekonomia dhe shoqëria franceze pasi humbi kaq shumë nga prodhimi i saj i brendshëm i energjisë?